Günümüzde, sanayi ve endüstrinin gelişmesiyle çevreye toksik metallerin salınımı artmış, çevresel kirlilik düzeyleri en üst düzeye çıkmıştır. Kimyasal ürün, gübreler, endüstriyel boyalar, inşaat malzemeleri, balık, gümüş diş dolguları ve aşılar sadece gündelik hayatta maruz kaldığımız ağır metal kaynaklarının bazılarıdır. Toksik ağır metaller, normal olarak, çok düşük seviyelerde vücut içinde mevcut olabilir, fakat sürekli maruz kalındığında veya metabolik detoksifikasyon aşamalarındaki genetik defektler sayesinde, beyinde daha sonra da vücut dokularında birikime yol açabilir.

İnsanda metaller zaman içinde “vücut metal yükü” oluşturur ve bazıları (alüminyum, kurşun, kadmiyum gibi) yaş ile birikerek vücuttaki konsantrasyonlarının artması ile toksik etkilere yol açarlar (Metal Toksisitesi). Prensip olarak birçok metal maruziyeti (doza bağlı olarak) dolaşım sistemi ve bağışıklık sistemi hücrelerinde inflamasyon (İltihaplanma) süreçlerini tetikler. Yine oksidatif stresin indüksiyonu ile hücresel membranlar, proteinler ve DNA’ya zarar verebilir.
Başlıca ağır metal türleri;
Nikel, Talyum, çinko, kalay, baryum, gümüş, mangan, krom, selenyum, kadmiyum, kobalt, berilyum, titanyum, platin, zirkonyum